Op 6 maart bezochten we met 15 studenten van het keuzedeel Voorbereiding HBO van de MBO Verpleegkundige opleiding het St. Marien Krankenhaus in Ahaus. Met dit ziekenhuis niet ver over de grens bij Enschede werken we voor deze opleiding al jaren samen, studenten kunnen er in hun vierde opleidingsjaar op verschillende afdelingen stagelopen. Het is niet ver van huis en studenten maken dan ook graag gebruik van de mogelijkheid een internationale ervaring op te doen – want zo klein de fysieke afstand ook is, de verschillen in werkwijze, cultuur en mentaliteit zijn soms groot – en toch in de veilig aanvoelende eigen omgeving te kunnen blijven wonen.
Maar nu dus één dag op stap, juist ook bedoeld om de studenten te laten ‘snuffelen’ aan een Duits ziekenhuis en daarmee hun blik te verruimen, niet 180 graden alleen naar Nederland, maar 360 graden, de grens over richting buitenland.
Na een ontvangst met een korte presentatie over het ziekenhuis en zijn betekenis voor de mensen in Ahaus en omstreken krijgen we een rondleiding over verschillende afdelingen. Met gepaste trots laat de afdelingsleider van Intensive Care ‘zijn’ nieuwe domein zien. Het ziekenhuis wordt momenteel flink verbouwd en uitgebreid en de IC is spiksplinternieuw. Maar ook op Gynaecologie kijken de studenten hun ogen uit in de moderne verloskamers. Verbaasd reageren ze op het feit dat het in Duitsland zeer gebruikelijk is om in het ziekenhuis te bevallen en de gemiddelde verblijfsduur voor een versgebakken moeder en haar baby vijf dagen bedraagt. Hoe anders is dit in eigen land!
Net voor hij de bus weer instapt, spreekt een student me aan. Hij is erg gecharmeerd van het ziekenhuis en vindt het heel jammer dat hij als eerstejaarsstudent – de groep is gemeleerd en bestaat uit 1ste-, 2de– én 3de jaarsstudenten – nog ruim 2 jaar moet wachten voordat hij voor een stage in dit ziekenhuis in aanmerking komt. ‘Maar in een Duitse omgeving aan de slag gaan, dat hoeft toch niet zo lang op zich te laten wachten?’, zo zijn vraag. ‘Als het dan nog geen ziekenhuis mag zijn, kan ik niet alvast in een Duits verzorgingshuis terecht voor een stage?’ Mooie vraag, die mij motiveert nieuwe mogelijkheden te zoeken en aan te boren.
Eendaagse excursies, kleine projecten net over de grens, Duits-Nederlandse studentenuitwisselingen, ze dragen allemaal ertoe bij de horizon van de student te verbreden, de blik te verruimen en inzicht te krijgen in overeenstemmingen en verschillen met tegelijkertijd het besef dat ze uiteindelijk allemaal wel voor hetzelfde beroep worden opgeleid. Er is geen goed of fout, maar soms is het net even anders.
